Rozdział 2

   ~Anakin~
Zobaczył Ahsokę. Leżała w kałuży krwi, cała w sińcach. Na policzku miała głębokie rozcięcie, a ręke wykręconą pod dziwnym kątem. Ale w najgorszym stanie był jej brzuch. Była na nim okropna rana, z której obficie sączyła się czerwona maź, którą dziewczyna cała była pokryta. Po środku miała wbity ostry kołek przebijający jej ciało prawie na wylot. O nie... pomyślał.
- Ahsoka... Ahsoka! - krzyczał potrząsając swoją padawanką, którą wyciągnął spod sterty kamieni - Ahsoka! Obódź się! Błagam! Obódź się...
Upadł na ziemie i skrył twarz w dłoniach. Nie płakał, łzy nie były potrzebne, aby wyrazić jego smutek. Wystarczyło spojrzeć w jego błękitne oczy, żeby zobaczyć jego emocje: smutek, żal, poczucie winy. To była tylko i wyłącznie jego wina, że Ahsoce coś się stało. To jego wina, że leży teraz bez życia. Nie mógł patrzeć na dziewczynę leżącą na piasku. Uważał ją za swoją młodszą siostrzyczkę i kochał ją nad życie. Ona i jego sekretna żona Padme były całym jego światem. To dla nich walczył i dążył do skończenia wojny między republiką, a separatystami. Chciał, aby były bezpieczne i szczęśliwe, a pozwolił, by jego małego Smarka spotkało coś tak strasznego. Popatrzył
na jej drobną postać. Pomyślał, że to aż dziwne, jak tak młoda, chuda, drobna i wyglądająca na słabą osoba mogła tak dobrze jak jego padawanka władać mieczem świetlnym, walczyć z droidami, a nawet sithami, bić się bez broni, wymyślać tak dobre i pomysłowe plany i  mieć w sobie tyle pewności siebie i odwagi. Zadziwiały go umiejętności jakie posiadała nastolatka. Była wspaniałym Jedi i wspaniałą przyjaciółką...
    ~Obi-wan~
W niedużej odległości od niego maszerowały ciężkie metalowe droidy. Ale to nie były te zwykłe głupie puszki z którymi zazwyczaj walczyli... były to jakieś nowe lepsze i bardziej nowoczesne maszyny. Były masywniejsze i silniejsze od tych starych, a to oznaczało że będą trudniejsze do pokonania. Miały także bardzo zaawansowaną i niebezpieczną broń. Obi-wan bardzo zmartwił się swym odkryciem i postanowił, że musi niezwłocznie powiadomić radę o nowym problemie. Gdy sięgał do kieszeni odkrył, że zgubił komunikator.
No nie! - pomyślał. Ostrożnie odszedł starając się pozostać niezauważonym. Niestety któryś z droidów go zauważył.
- Łapać go - powiedziała maszyna bez żadnych emocji, po czym reszta droidów rzuciła się na Kenobiego. Jedi zapalił swój miecz i począł odbijać strzały. Ze zdziwieniem stwierdził,
że broń jest ustawiana na ogłuszanie. Czemu droidy miałyby go ogłuszać? Separatyści raczej preferowali zabijanie... Nagle poczuł, że nieprzyjemny, a wręcz bolesny dreszcz
przechodzi jego ciało ( czy dreszcz może być bolesny? ). Następnie upadł na ziemie tracąc przytomność.

_____________________________________________________________________________
No hejka! Witam was. Przepraszam, że długo nie było rozdziału, ale zepsuł mi się w domu internet .
Rozdziały miały być w weekendy, ale ten jest w piątek. Cieszcie się i radujcie się! Dedyk dlaaaa....
Wszystkich, którzy komentują!
NMBZW!!!